به گزارش پایگاه خبری مهندسی پزشکی(موپنا)، به مناسبت ۱۵۰ سالگی مرکز بهداشت علوم لندن (LHSC) ، تاریخچه‌ای جذاب از پیشرفت‌های مهندسی از سوی این مرکز درمانی منتشر شده است. در طول تاریخ خود، LHSC همواره در خط مقدم پیشرفت‌های تکنولوژیکی بوده و ارائه خدمات درمانی را ارتقا داده است. ایجاد و رشد تیم مهندسی پزشکی نمونه‌ای برجسته از چگونگی پذیرش فناوری‌های نوین توسط LHSC و تحول در مراقبت از بیماران است.
تاریخچه مهندسی پزشکی
پیشرفت‌های فناوری در قرن بیستم، نیاز به نیروهای متخصص برای نگهداری تجهیزات پزشکی پیچیده را به وجود آورد. همچنین نیاز به پشتیبانی از تولید دستگاه‌های جدیدی که فناوری و مراقبت‌های بهداشتی را تلفیق می‌کردند بیش از پیش احساس شد. این امر منجر به ظهور نقش‌هایی در بیمارستان‌ها در نیمه دوم دهه ۱۹۰۰ شد، مانند مهندسان پزشکی ( طراح و محقق ها)، تکنولوژیست‌ها که بهره‌برداری و نگهداری از تجهیزات پزشکی می پردازند و تکنسین‌ها که تعمیر را به عهده دارند.
تیم مهندسی پزشکی مرکز سلامت LHSC در دهه ۱۹۷۰ در بیمارستان دانشگاه و در سال ۱۹۸۳ در بیمارستان ویکتوریا شروع به کار کرد. این تیم متخصص، انواع تجهیزات استفاده شده در بیمارستان از تکنولوژی‌های پیچیده جراحی قلب تا مانیتورهای معمولی بیماران در کنار تخت را نگهداری می‌کند.
تغییرات بزرگ در سه دهه کوتاه
تغییرات در حوزه مهندسی پزشکی در سه دهه گذشته، همزمان با پیشرفت فناوری، بسیار چشمگیر بوده است. اعضای تیم مهندسی زیست‌پزشکی در بیمارستان دانشگاهی LHSC، از جمله رابرت مازا که از سال ۱۹۸۷ در این حوزه فعالیت می‌کند، شاهد این تحولات بوده‌اند.
مازا می‌گوید: «ما اکنون ردیابی قطعات تجهیزات زیادی را انجام می‌دهیم و همکاری ما با بخش فناوری اطلاعات (ITS) نزدیک‌تر از هر زمان دیگری شده است.» او تأکید می‌کند که با توجه به تنوع نرم‌افزارهای مورد نیاز برای عملکرد دستگاه‌ها، سواد کامپیوتری به یک الزام تبدیل شده است. این موضوع تفاوت زیادی با زمانی که او کار خود را آغاز کرد، دارد. «در ابتدای کارم، تجهیزاتی که داشتیم را با برگه‌های کاغذی ردیابی می‌کردیم و در اوایل دهه ۹۰ به کامپیوترهای رومیزی دست پیدا کردیم.»
این تغییرات نشان‌دهنده پیشرفت‌های قابل توجه در فناوری و رویکردها در زمینه مهندسی زیست‌پزشکی است.
مازا به یاد می‌آورد که در اواخر دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، تیم مهندسی زیست پزشکی در LHSC مسئولیت تعویض مانیتورهای ۷۰ پوندی کنار تخت را که به درستی کار نمی‌کردند، بر عهده داشت. او اکنون در مورد این تغییر و اینکه چگونه تجهیزات ممکن است در طول سال‌ها تغییر کرده باشند، اما پیچیدگی آنها تغییر نکرده است، تأمل می‌کند.
او می‌گوید: «مانیتورهای امروزی نه تنها کوچکتر شده‌اند، بلکه کار با آنها نیز کمی آسان‌تر است. اما در عین حال، پیچیدگی بیشتری دارند. اجزای این مانیتورها ریزتر و ظریف‌تر هستند، که این موضوع چالش‌های جدیدی را به وجود می‌آورد.»
- توضیح عکس: یک پمپ تزریق حجم بالا از اواسط دهه ۱۹۸۰ دارای برچسبی است که برای ردیابی تعمیرات پیشگیرانه استفاده می‌شود.
از آنالوگ به دیجیتال و موارد دیگر
وندی میلز، تکنسین مهندسی پزشکی که در سال ۱۹۸۶ فارغ‌التحصیل شد و از سال ۲۰۰۱ در LHSC مشغول به کار است، تغییرات چشمگیری را در فناوری حوزه پزشکی مشاهده کرده است. او می‌گوید: «در گذشته، ما می‌توانستیم مادربردها را با تعویض قطعات معیوب تعمیر کنیم؛ اما اکنون به‌ندرت عیب‌یابی در سطح قطعات انجام می‌دهیم. در حال حاضر معمولاً کل برد را تعویض می‌کنیم، زیرا جدا کردن آنها بدون آسیب رساندن به برد دشوار است.»
میلز همچنین به انتقال از کار مکانیکی به کالیبراسیون نرم‌افزاری و نیز ادغام عمیق‌تر تجهیزات با نرم‌افزار، شبکه‌ها و پرونده‌های الکترونیکی سلامت اشاره می‌کند.
میلز می‌گوید: «پیشرفت‌های چشمگیری در حوزه مراقبت‌های بهداشتی رخ داده است که منجر به تنوع بیشتر تجهیزات شده و به تبع آن، کار ما نیز تغییر کرده است.»
او به افزایش آموزش تکنسین‌ها با ظهور مدارس جدید و ورود بیشتر زنان به این حرفه اشاره می‌کند. میلز ادامه می‌دهد: «وقتی که من شروع کردم، تنها زن در کلاس فارغ‌التحصیلی‌ام و به مدت ۲۵ سال، تنها زن در بخش بودم. اما در دهه گذشته، شاهد ورود زنان بیشتری به حوزه فناوری زیست‌پزشکی بوده‌ام.»
مهندسی پزشکی همچنان در LHSC در حال تکامل است
تیم مهندسی پزشکی در LHSC هر ساله بیش از ۲۴ هزار قطعه تجهیزات، از جمله قطعات کلیدی اتاق عمل، را تأیید و تعمیر می‌کند. این تیم از بیش از ۴۰ تکنسین متخصص تشکیل شده که در نگهداری تجهیزات پزشکی فعالیت دارند. آنها با اطمینان از ایمن بودن و آماده به کار بودن دستگاه‌ها، نقش مهمی در حمایت از ایمنی بیماران ایفا می‌کنند.
دستگاه‌های پزشکی کاربردی به اعضای تیم خط مقدم کمک می‌کند تا به طور مؤثری به ارائه مراقبت از بیماران بپردازند. زمانی که بیمارستان عمومی لندن ۱۵۰ سال پیش افتتاح شد، مهندسی پزشکی هنوز به عنوان یک حرفه شناخته نمی‌شد. اما با تکامل و پیشرفت‌های مراقبت‌های بهداشتی، فناوری‌ها و نقش‌ها برای پشتیبانی از آنها به طور چشمگیری تغییر یافته است.
توسعه فناوری، نیاز به دانش و مهارت‌های جدید را در تیم مهندسی پزشکی ایجاد کرده است. کار این تیم هر ساله در هفته مهندسی پزشکی، که از ۱۹ تا ۲۳ مه برگزار می‌شود، مورد تقدیر قرار می گیرد.
مهندسی پزشکی در LHSC در طول سال‌ها:
توضیح عکس: پمپ‌های تزریق امروزه کوچکتر از گذشته هستند. تصویر بالا یک پمپ تزریق از اواسط دهه ۱۹۸۰ و تصویر پایین یک پمپ از سال ۲۰۲۵ را نشان می‌دهد.
در دهه ۱۹۸۰، اعضای تیم مهندسی زیست‌پزشکی به همکاری با دکتر گورد کمپبل مشغول بودند و چندین دستگاه، از جمله یک انفوزر مُسکن قابل کنترل توسط بیمار، طراحی کردند. این دستگاه به بیماران این امکان را می‌داد که در اواخر دهه ۱۹۸۰، دوزهای دقیق داروی مُسکن را با ویژگی‌های داخلی دریافت کنند. این امر نه‌تنها از مصرف بیش از حد دارو توسط بیماران جلوگیری می‌کرد، بلکه در برابر سرقت و سوءاستفاده نیز محافظت می‌کرد. بیمارستان دانشگاه پیش از آنکه این پمپ‌ها برای خرید عمومی در دسترس باشند، مدل خود را توسعه داد.
LHSC هنوز هم از پمپ‌های PCA برای بعد از عمل جراحی استفاده می‌کند: البته مدل‌های جدیدتر!
- توضیح عکس: تزریق مسکن کنترل‌شده توسط بیمار در سمت چپ، نمونه‌ای است که در اوایل دهه ۱۹۸۰ در بیمارستان دانشگاهی طراحی شده است (تصویر از بیمارستان دانشگاهی امروز، ۱۹۸۹) و نمونه سمت راست مربوط به سال ۲۰۲۵ است.
توضیح عکس: تخت‌های اتاق عمل تغییر کرده‌اند و نیاز به دانش تخصصی دارند. میز نشان داده شده یک تخت جراحی هیدرولیک در یکی از اتاق‌های عمل بیمارستان دانشگاه است که نیاز به نگهداری پیشگیرانه دارد، کاملاً متفاوت از تخت‌های جراحی که ۱۰۰ سال پیش استفاده می‌شدند (تصویر زیر مربوط به سال ۱۹۲۷).
انتهای پیام/
